Oct 15, 2017

ஸாட்நேம் சுப்பி ஸார்

அகிலுக்குப் பள்ளிக்கூடத்தில் கோடை விடுமுறைத் தொடக்கத்திலேயே இந்த ஆண்டுக்கான புத்தகங்கள் தந்துவிட்டார்கள். தமிழ்ப் புத்தகம் மட்டும் அச்சேறி வராததால் பள்ளி தொடங்கியபின் தருவோம் எனப் புத்தகப் பட்டியற்சீட்டில் குறித்துத் தந்தனர்.

பள்ளி துவங்கி இரண்டுநாள் ஆகியிருந்த நேரம் அது. அன்று பள்ளிப் பேருந்திலிருந்து இறங்கியதும் உற்சாகமாகத் தன் பையைத் திறந்து புதுப் புத்தகத்தைக் காட்டினான்.

"புக் குடுத்துட்டாங்கப்பா!", சின்னச்சின்ன விஷயங்களுக்கும் உற்சாகத்தின் உச்சிக்குச் செல்ல குழந்தைகளிடம்தான் கற்க வேண்டும்.

"ஆனா வெற்றிக்கு புது புக் தரவேயில்லப்பா", தன் வகுப்புத் தோழனைச் சுட்டினான் அகில்.

நான் என்ன என்று கேட்பேன் என்று உணர்ந்தோ என்னவோ உடனடியாக… "இந்த வருஷத்துல இருந்து ஹிந்தி போட்டுருக்கோம்", என்றார் அவன் அம்மா.

"ஓஹோ...", என்று முடித்துக் கொண்டேன்.

மேலே கேட்டால் "தமிழ் கட்டாயப் பாடமில்லை. இரண்டாம் வகுப்பு வரை படித்த தமிழே வாழ்க்கைக்கும் போதும். என்ன பஸ், ட்ரெய்ன், நேம்போர்டுல்லாம் எழுத்துக் கூட்டிப் படிச்சா போதாதா? ஐந்திலிருந்து ஃப்ரெஞ்ச் சேர்க்க வேண்டும்" என்றெல்லாம்தான் பதில் வரும், சர்வநிச்சயமாய்.

#StopHindiImposition எனும் ஹாஷ்டேகை அவர் முகத்திற்கு முன் நீட்ட முடியாதது வெட்கமாகத்தான் இருக்கிறது.

பிறகு எதுக்குங்க வெற்றிச்செல்வன்'னு அழகா பேரு வெச்சீங்க எனக் கேட்டால், "ஸாட்நேம் சுப்பி ஸார்" பாணியில் "வீட்ல அநிருத்'னுதான் கூப்பிடறோம் சார்", என்ற பதில் கிடைத்திருக்குமோ என்னவோ...!?

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...